Η εικαστική έκθεση «Αποτυπώσεις της Μνήμης…»

Η εικαστική έκθεση «Αποτυπώσεις της Μνήμης…» με έργα 13 εικαστικών καλλιτεχνών εγκαινιάστηκε την Τετάρτη, 10 Οκτωβρίου 2018, στις 7.00 μ.μ., στο Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα (αίθουσα «Αλέξανδρου Χαΐτογλου»). Η έκθεση έχει ως θέμα τα δεινά και τις συνέπειες του πολέμου και πραγματοποιείται με αφορμή την επέτειο 100 χρόνων από τη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, του πιο καταστροφικού (μέχρι τότε) στην παγκόσμια ιστορία. Την επιμέλεια της έκθεσης υπογράφει η κ. Σταυρούλα Μαυρογένη, Επίκουρη Καθηγήτρια του ΠΑΜΑΚ και Διευθύντρια του Κέντρου Έρευνας Μακεδονικής Ιστορίας και Τεκμηρίωσης, ενώ την καλλιτεχνική επιμέλεια υπογράφουν οι Γιώργος Κατσάγγελος, Καθηγητής Σχολής Καλών Τεχνών Α.Π.Θ. και Νίκος Παπαγεωργίου, Δρ Ιστορίας της Τέχνης.

Εκατό χρόνια συμπληρώνονται φέτος από τη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Μνημειώδης στην έκταση και την έντασή του, κολοσσιαίος σε απώλειες, τραγικός στην απόλυτη εξάντληση ανθρώπινων, οικονομικών, καθώς και πνευματικών πόρων. Ο κόσμος, μετά τον πόλεμο δεν θα είναι πια ο ίδιος. Ο Χέμινγουεϊ παρατηρεί στο έργο του Ο Αποχαιρετισμός στα όπλα: «Υπήρχαν πολλές λέξεις που δεν άντεχες ν’ ακούς … Αφηρημένες λέξεις όπως δόξα, τιμή, θάρρος ήταν άσεμνες πλάι στα συγκεκριμένα ονόματα των χωριών, των οδών, των ποταμών, των αριθμών των ταγμάτων και των ημερομηνιών».

Στον χώρο της ανθρώπινης δημιουργίας, εργαλείο υπέρ της αντίδρασης στην ασφυκτική πραγματικότητα του πολέμου δεν αποτελεί μόνο το λογοτεχνικό κείμενο, αλλά και ο οπτικός λόγος, δηλαδή η εικόνα. Η μελέτη των έργων που συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση του χαρακτήρα του πολέμου όσο και των πολλαπλών επιπέδων έκφρασης του αντιπολεμικού μηνύματος αποτελεί το καλύτερο εργαλείο της μνήμης. Χρησιμοποιώντας μάλιστα μερικά από αυτά τα έργα ως πηγή γνώσης, μπορούμε να δημιουργήσουμε γόνιμους συνειρμούς, ώστε να κατανοήσουμε την προσπάθεια της ζωής για τη διατήρησή της μέσα στον πόλεμο. Καθώς ζωή και θάνατος αντιπαλεύουν, η ζωή χρησιμοποιώντας ως όπλα την ανθρωπιά, την αγάπη, την τέχνη, τη φιλία και την αλληλεγγύη προσπαθεί να επικρατήσει. Από την άλλη ο θάνατος, μέσα από τη βία και το μίσος, τον φανατισμό και τη μισαλλοδοξία, αναδεικνύεται σε δυνατό αντίπαλο. Τραγική κατάληξή του οι χιλιάδες πρόσφυγες από όλες τις αντιμαχόμενες πλευρές. Εγκαταλείποντας βίαια τις πατρίδες τους, πληθυσμοί από διάφορες χώρες γνωρίζουν τη σκληρή πραγματικότητα της προσφυγιάς. Για αρκετά χρόνια νέες ανάγκες και διαφορετικές προτεραιότητες ορίζουν πια την καθημερινότητά τους που αποτελεί πλέον έναν συνεχή αγώνα για επιβίωση.

Η μνήμη των προσφύγων αποτελεί έναν κεντρικό τόπο μνήμης. Ξεκινά από τη δραματική μετακίνηση των πληθυσμών σε όλη την Ευρώπη μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και από τις αγωνιώδεις προσπάθειες των ανθρώπων να βρουν μια συνθήκη βίου στη νέα κατάσταση. Ο τρόπος που διαμορφώνουν την ταυτότητά τους σμιλεύτηκε σταδιακά, καθώς προσπαθούν να ισορροπήσουν ανάμεσα στην εμπειρία και την καινούρια αλήθεια. Η προσδοκία για μια νέα αρχή, η επιθυμία αποφυγής της λήθης, η ανάγκη για να θεμελιώσουν εκ νέου τη ζωή τους, είναι το βασικό τους μέλημα. Η μνήμη τους δεν είναι άυλη, συνδέεται με φορείς, θεσμούς και πρακτικές, είναι αποτέλεσμα της πολιτικής βούλησης και των δικτύων στα οποία κινήθηκαν όσοι πρωταγωνίστησαν στη διαμόρφωσή της.

Η εικαστική παραγωγή με την παρέμβασή της, δημιουργεί έναν ανεξάρτητο και συμβολικό χώρο, στον οποίο επαναπροσδιορίζονται τόσο οι ανθρώπινες σχέσεις όσο και το κοινωνικό τους πλαίσιο.
Σταυρούλα Μαυρογένη
Επίκουρη Καθηγήτρια Βαλκανικών, Σλαβικών και Ανατολικών Σπουδών, ΠΑΜΑΚ
Διευθύντρια Κ.Ε.Μ.I.Τ.

Στην έκθεση «Αποτυπώσεις της μνήμης…» συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: Ευαγγελία Αθανασιάδου, Μπάμπης Βενετόπουλος, Ελένη Θεοφυλάκτου, Γιώργος Διβάρης, Γιώργος Δρόσος, Γιώργος Κατσάγγελος, Στέλιος Ντεξής, Αθανάσιος Πάλλας, Σταύρος Παναγιωτάκης, Σωτήρης Πανουσάκης, Βαγγέλης Πλοιαρίδης, Ξενής Σαχίνης, Λάμπρος Ψυρράκης.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ

Η Ευαγγελία Αθανασιάδου είναι απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας. Στα ενδιαφέροντά της συγκαταλέγονται τόσο η διδακτική της τέχνης, όσο και η ανατροφοδότησή της μέσα από ευάλωτες κοινωνικές ομάδες. Παρακολουθεί ανελλιπώς επιμορφωτικά σεμινάρια και διαλέξεις διευρυμένου επιστημονικού ενδιαφέροντος. Υποστηρίζει τη δια βίου μάθηση και τη διαθεματική της προσέγγιση με ενεργό δράση. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις τόσο με έργα όσο και στη διοργάνωσή τους. Έργα της φιλοξενούνται στη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας-Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα και στο Ηράκλειο Κρήτης (τοιχογραφίες στην περιοχή Αγ. Τριάδας). Γραπτά έργα της διατηρεί η ένωση Συγγραφέων Λογοτεχνών Ευρώπης. Πρόσφατα ολοκληρώθηκε η έκδοση συλλογικού τόμου από τον πρώτο ποιητικό διαγωνισμό ΔΗΜΩΦΕΛΕΙΑ-2017: ”ο έρωτας στα χρόνια του φόβου”, στον οποίο συμπεριλαμβάνονται έργα της.

Ο Μπάμπης Βενετόπουλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1973. Είναι απόφοιτος του Μ.Π.Σ. «Ψηφιακές Μορφές Τέχνης» της Α.Σ.Κ.Τ και απόφοιτος της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. Είναι Επίκουρος Καθηγητής της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. Στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται μεταξύ άλλων το ψηφιακό βίντεο, τα 3D modeling και animation, οι διαδρασιακές εγκαταστάσεις, οι τρισδιάστατες εκτυπώσεις, το στερεοσκοπικό βίντεο και η εικονική πραγματικότητα. Έχει συμμετάσχει σε πολλές εκθέσεις και φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό όπως το DI-EGY 0.1, η Μπιενάλε Κωνσταντινούπολης, η έκθεση No Borders – Just N.E.W.S., το Hiroshima International Animation Festival, το ANIMAMUNDI κ.ά. Έχει δημιουργήσει βίντεο για θεατρικές παραστάσεις και έχει εργαστεί ως υπεύθυνος παραγωγής, σκηνοθέτης και καλλιτεχνικός υπεύθυνος έργων κινουμένου σχεδίου και άλλων οπτικοακουστικών παραγωγών.

Ο Γιώργος Διβάρης γεννήθηκε στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας το 1956. Σπούδασε Ζωγραφική στην Α.Σ.Κ.Τ. από το 1984 έως το 1989. Συνέχισε τις σπουδές του για ένα έτος σε μεταπτυχιακό επίπεδο στη Φιλοσοφική Σχολή του Α.Π.Θ. Είναι εικαστικός καλλιτέχνης, καθηγητής και διευθυντής του 5ου Εργαστηρίου Ζωγραφικής, του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Τα έργα του έχουν εκτεθεί σε επτά ατομικές και σε πολλές ομαδικές εκθέσεις, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, και περιλαμβάνονται σε πολλές δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές.

Ο Γιώργος Δρόσος είναι Video Artist, New Media Artist. Σπούδασε στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, της Σχολής Καλών Τεχνών, του Α.Π.Θ. Στη συνέχεια, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών (Τ.Η.Μ.&Μ.Υ.) της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π.Θ. Από το 2017 εργάζεται ως ειδικό επιστημονικό προσωπικό στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. Επίσης, από το 2013 έως 2017 εργάστηκε ως ειδικό επιστημονικό προσωπικό στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών Φλώρινας στα Ψηφιακά Μέσα. Από το 2009 έως 2013 εργάστηκε στο 5ο Εργαστήριο της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. ως υπεύθυνος της νησίδας υπολογιστών Ψηφιακού Σχεδιασμού και Επεξεργασίας Εικόνας και Video, καθώς και επισκέπτης καθηγητής (ΠΔ 407/80) το 2015 στο ίδιο τμήμα του Α.Π.Θ. Από το 2007 μέχρι το 2011 διατέλεσε Audio Visual Director στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονη Τέχνης και είχε και παράλληλη συνεργασία με το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Αξιούπολης για την παραγωγή πλήθους ψηφιακών παραγωγών. Τα έργα του έχουν εκτεθεί σε πέντε ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πλήθος ομαδικών εκθέσεων.

Η Ελένη Θεοφυλάκτου σπούδασε στη Δραματική Σχολή της Ρ. Πατεράκη (1984-1986) και στη Σχολή Καλών Τεχνών του ΑΠΘ (1986-1991). Ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές στη ζωγραφική και τις οπτικές θεωρίες στο University of East London (2001-2002). Διδάσκει στη Σχολή Καλών Τεχνών ΑΠΘ. Έχει παρουσιάσει την εικαστική της δουλειά σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Συμμετείχε σε residencies, workshops και ανταλλαγές καλλιτεχνών στην Ολλανδία, Φινλανδία, Γαλλία, Σερβία και Τουρκία. Λόγω των θεατρικών σπουδών της, πολλές φορές έχει διατυπώσει τον καλλιτεχνικό της προβληματισμό και με άλλα εκφραστικά μέσα πέραν του ορίου της ζωγραφικής επιφάνειας με performance και video εγκαταστάσεις. Τα ζητήματα που την απασχολούν είναι το ζήτημα του ορίου, του πεπερασμένου, της ακρίβειας, του ελεγχόμενου -όχι με φόβο αλλά αντίθετα με μία αίσθηση πειθαρχημένης ελευθερίας.

Ο Γεώργιος Κατσάγγελος σπούδασε φωτογραφία με υποτροφία, στο BROOKLYN COLLEGE της Νέας Υόρκης. Δάσκαλός του είναι ο Walter Rosenblum. Είναι Καθηγητής στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. Έχει τιμηθεί με Πρώτο Βραβείο Φωτογραφίας, Μουσείο Manege, Saint Petersburg, Ρωσία, 2010 και Πρώτο Βραβείο Φωτογραφίας, Μουσείο Φωτογραφίας, Τασκένδης, Μπιενάλε Ουζμπεκιστάν, 2013. Έχει βραβευτεί από το Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού, Στοκχόλμη, 2010. Έχει λάβει Τιμητικό Τίτλο από τον Πολιτιστικό Όμιλο Θάσου, 2009. Έχει πάρει Βραβείο Αριστείας από το Α.Π.Θ. τον Μάρτιο του 2016, ενώ έχει λάβει και Βραβείο για Εθνικές και Διεθνείς Διακρίσεις Αριστείας του Α.Π.Θ. για την κατάκτηση του Διεθνούς Βραβείου Καλών Τεχνών από τo International Exchange Center to Kobe (Ιαπωνία), Ιανουάριος 2016.

O Στέλιος Ντεξής σπούδασε Ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών, Τμήμα Εικαστικών & Εφαρμοσμένων Τεχνών του Α.Π.Θ. (1984-1989). Έχει MFA στις Ψηφιακές Μορφές Τέχνης από το διατμηματικό εργαστήριο της Α.Σ.Κ.Τ και του Ε.Μ.Π. Αθηνών (1998-2000). Έχει ως κύριο πεδίο της έρευνας του την βίντεο/ψηφιακή τέχνη τις βίντεο-εγκαταστάσεις, & τα new media arts. Από το 2011 διδάσκει στη Σχολή Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ στο τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών με γνωστικό αντικείμενο “Ψηφιακά μέσα και ψηφιακός σχεδιασμός” ενώ διδάσκει και στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα του Τμήματος Φωτογραφίας και Οπτικοακουστικών του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις και έχει επιμεληθεί και λάβει μέρος σε ένα πλήθος ομαδικών εκθέσεων και Φεστιβάλ στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Υπάρχουν αναφορές σχετικά με το καλλιτεχνικό του έργο από κριτικούς, ιστορικούς τέχνης και δημοσιογράφους. Έργα του έχουν δημοσιευτεί σε πολλούς καταλόγους ενώ κάποιες από τις ταινίες του προβλήθηκαν στα τηλεοπτικά κανάλια ΕΤ1-ΕΤ3 και σε μορφή streaming video στο ιντερνέτ. Διακρίθηκε σε πολλά φεστιβάλ για την δημιουργία ταινιών videoart και εκπαιδευτικών ντοκιμαντέρ.

Ο Αθανάσιος Πάλλας σπούδασε Γραφικές Τέχνες στη Σχολή Γραφικών και Καλλιτεχνικών Σπουδών, στο ΤΕΙ της Αθήνας. Στη συνέχεια πήρε πτυχίο Ζωγραφικής από τη Σχολή Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ., εργαστήριο Δ. Κοντού, ενώ πήρε και Πτυχίο Γλυπτικής στο εργαστήριο του Franz Erhard Walther. Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές με τον F. E. Walther στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών του Αμβούργου και σπούδασε Ιστορία της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο του Αμβούργου. Είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Εικαστικών Τεχνών-Ψηφιακής Εικόνας, στο τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. Έργα του βρίσκονται στο Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στην Αθήνα, στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στο Αμερικανικό Κολεγίο της Αθήνας, καθώς και σε πολλές ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Κείμενα για το έργο του έχουν δημοσιευτεί σε εφημερίδες και περιοδικά της Ελλάδας και της Γερμανίας.

Ο Σταύρος Παναγιωτάκης γεννήθηκε στα Χανιά το 1963. Σπούδασε Zωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών του Βερολίνου (U.D.K.) από το 1984 έως το 1989 με παράλληλη φοίτηση στα εργαστήρια Χαρακτικής (λιθογραφίας – τσιγκογραφίας) και στο εργαστήριο Γλυπτικής της Σχολής. Το 1991 απέκτησε Μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών (Meisterschüler) στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Βερολίνου (U.D.K.). Διετέλεσε καθηγητής Μέσης Εκπαίδευσης του μαθήματος των Εικαστικών. Το 2000 βραβεύεται για το έργο του «Φιάλη Ι» με το 1ο Βραβείο στην κατηγορία Μικτής Τεχνικής στην 6η Διεθνή Μπιενάλε Μικρογραφίας στο Μιλάνοβατς της Σερβίας. Υπήρξε πρόεδρος του Συλλόγου Καλλιτεχνών Εικαστικών Τεχνών Βόρειας Ελλάδας (ΣΚΕΤΒΕ) από το 2000 έως το 2003. Επί 8 χρόνια (2000-2008) δίδαξε τα μαθήματα «Εικαστικά Ι και ΙΙ» του Τμήματος Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής Σχολής Α.Π.Θ., ενώ από το 2003 έως το 2007 διετέλεσε ως Υπεύθυνος του γραφείου Πολιτιστικών Θεμάτων της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Δυτικής Θεσσαλονίκης. Από το 2010 έχει την επιμέλεια λειτουργίας της γκαλερί χΩρου 18 (έως το 2015), ενώ διδάσκει και διοργανώνει εικαστικά εργαστήρια για μετανάστες και άνεργους στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης (2012-2014). Το 2015 αποκτά τον τίτλο του Διδάκτορα στον Τομέα Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού και Εικαστικών Τεχνών του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του Α.Π.Θ. Από το 2015 διδάσκει ως μέλος Ε.Ε.Π. στο Γ’ εργαστήριο Ζωγραφικής του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Α.Π.Θ. Το 2017 συμμετείχε στο Eco Art, στο πλαίσιο της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης, Πάφος 2017. Οργάνωσε 36 ατομικές εκθέσεις και συμμετείχε σε 73 ομαδικές, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Ο Σωτήρης Πανουσάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1968. Είναι απόφοιτος του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ. με κατεύθυνση Ζωγραφική. Το 1996, έγινε κάτοχος ΜΑ Fine Art από το Goldsmiths College, University of London. Μέχρι τώρα έχει πραγματοποιήσει 8 ατομικές εκθέσεις, με πιο πρόσφατες τις: The Show Must Go OnCAN,Christina Androulidaki gallery Αθήνα, 2017. MEMORABILIAΤinT, contemporary art gallery, Θεσσαλονίκη, 2013.Επίσης, έχει συμμετάσχει σε ένα μεγάλο αριθμό συλλογικών εκθέσεων. Ενδεικτικά: “ΠΑΙΔΙΚΗ ΓΩΝΙΑ”, Μουσική και Παραμύθι για παιδιά 4-9 ΕΤΩΝ με την Κ.Ο.Θ. “mind the gap” Πεδίο Δράσης Κόδρα. Ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη.

Ο Βαγγέλης Πλοιαρίδης γεννήθηκε το 1964 στη Θεσσαλονίκη. Aποφοίτησε από τη Σχολή Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης το 1989. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στο Βασιλικό Κολέγιο Τέχνης του Λονδίου με την απόκτηση Post Experience Diploma (PED) στη Ζωγραφική (1992) και Master of Fine Arts στην Ζωγραφική (1994). Έλαβε βραβεία και υποτροφίες από το Βρετανικό Συμβούλιο, το Ίδρυμα Fulbright και την RTZ plc,. Tα έργα του περιλαμβάνονται σε διάφορες δημόσιες συλλογές όπως οι Astra Zeneca (Σουηδία), Alfa Laval (Σουηδία), Scania (Σουηδία), Södertälje Konsthall (Σουηδία) Ένωση Σουηδών Καλλιτεχνών (Σουηδία), Βασιλικό Κολέγιο Τεχνών (Βρετανία), British Council (Βρετανία), το Ίδρυμα Fulbright στην Ελλάδα, το Μουσείο Frissiras (Ελλάδα), το Ίδρυμα Sana-Huja (Ισπανία) και το Musée d’art moderne et contemporain (MAMCO) (Ελβετία). Υπήρξε Αναπληρωτής Καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, Σχολή Καλών Τεχνών Θεσσαλονίκης από το 2003 και έγινε Καθηγητής το 2018. Ζει και εργάζεται σε Θεσσαλονίκη και Λονδίνο.

Ο Ξενής Σαχίνης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1954. Σπούδασε Χαρακτική στην Α.Σ.Κ.Τ. με δάσκαλο τον Κ. Γραμματόπουλο και Σκηνογραφία με τον Β. Βασιλειάδη. Αποφοίτησε από την Α.Σ.Κ.Τ. με έπαινο «φιλοτεχνηθέντων έργων» το 1978. Από το 1981 έως και τον Ιούνιο του 1985 παρακολούθησε σπουδές στη ζωγραφική στην Ε.Ν.S.Β.Α. στο Παρίσι στο Εργαστήριο του V. Guignebert. Δίδαξε από το 1986 σχέδιο και χαρακτική και σήμερα είναι καθηγητής στο Τμήμα Εικαστικών του Α.Π.Θ. Από το 1979 έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε 49 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό (Ουάσιγκτον, Βοστώνη, Νέα Υόρκη, Βελιγράδι, Κρακοβία, Τόρουν, Βουκουρέστι, Σαιντ Ετιέν) και σε πολλές Μπιενάλε χαρακτικής στο εξωτερικό, όπως και σε ομαδικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει λάβει μέρος σε 16 συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει γράψει δύο βιβλία για τη θεωρία των εικαστικών εκτυπώσεων. Έχει πάρει βραβείο για τη χαρακτική στη ΧΙΧ Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας και το 2016 το Α.Π.Θ. του απένειμε βραβείο αριστείας για την αναγνώριση του καλλιτεχνικού του έργου στο εξωτερικό. Συντονίζει 24 προγράμματα ERASMUS και 3 διμερείς συμφωνίες του Α.Π.Θ. Ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη.

Ο Λάμπρος Ψυρράκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1962. Αποφοίτησε το 1987 από την Φυσικό-Μαθηματική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, με πτυχίο Μαθηματικού. Το 1994 αποφοίτησε από το Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, της Σχολής Καλών Τεχνών, του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το 1995 κάτοχος Υποτροφίας Εξωτερικού του Ι.Κ.Υ και το 1997 αποφοίτησε με Master of Fine Arts, από το Πανεπιστήμιο Middlesex University του Λονδίνου. Έχει πραγματοποιήσει 10 ατομικές και πάνω από 50 ομαδικές εκθέσεις . Από το 2005 είναι μέλος του διδακτικού προσωπικού του τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών του Α.Π.Θ.

Διάρκεια έκθεσης: 10/10/2018-28/02/2018